Wbrew poprawnym politycznie deklaracjom stwierdzam, iż świat jest przystosowany dla w pełni zdrowia, w mocy życia, osób. W zależności od kraju, czy jest bardziej cywilizowany czy jednak mniej, dostrzeżemy znaczące różnice, jednak negatywny wniosek jest taki, że na naszym podwórku jest jeszcze bardzo dużo do zrobienia, zarówno w sferze infrastrukturalnej a także typowo mentalnej.

Czy światła na przejściu dla pieszych są ustawione tak, by stary człowiek miał szansę przejść o czasie? Zdecydowanie nie wszędzie. Wygląda to w taki sposób, iż jest już czerwone a pan czy pani w podeszłym wieku jest w połowie drogi. Z szacunku nikt na nich nie trąbi (chociaż i tacy się zdarzają), lecz to nie znaczy, że nie są oni tym rozwojem sytuacji sfrustrowani. Z innej strony zdają sobie sprawę, że każdy zwraca na nich uwagę, więc nie jest to z żaden sposób obojętne uczucie.

Tego typu okoliczność to tylko jeden z kilkunastu przykładów, jakie w Polsce są zaniedbania w takim zakresie. Skoro już znajdujemy się przy infrastrukturze warto wspomnieć o zapóźnieniach spowodowanych przez lata komuny. Miasta kreowało się dla samochodów, nie dla ludzi. Wystarczy popatrzeć na przejścia podziemne. Jakby nie można było auta puścić dołem, a ludzi górą. Jest niestety odwrotnie, auta jadą sobie górą, a ludzie muszą schodzić do obskurnego podziemia. Dla starszych ludzi czy matek z dziećmi to niepotrzebne utrudnienie.

Większe jednak zaniedbania istnieją w obszarze, którą trudno zneutralizować za pomocą zmian w projektowaniu przestrzennym. Możemy błyskawicznie naprawić ulicę i wydłużyć światła przejścia dla ludzi w podeszłym wieku, ale jak zmienić postrzeganie ludzi jąkających się, z zespołem Downa czy inwalidów? Narzekać także mogą otyli, bo zawsze są postrzegani jako ludzie nie troszczące się o siebie, nie patrzący na wagę, jedzący na umór. To wiadomo nieprawda.

Jeżeli zainteresował Cię ten temat, to oceń (https://logintrade.pl/platforma-it/aukcje-elektroniczne) pozostałe równie ciekawe strony, które posiadają nie mniej istotne dane.



Są na przykład różne terapie jąkania (sprawdź na szerszenska.com) prowadzone przez dobrych logopedów (przejrzyj pełną propozycję pod adresem), lecz efektów nie widać od razu, to bowiem żmudna praca. Podobnie przedstawia się sytuacja z walką z nadmierną nadwagą. Przecież tak zwane „diety cud” to po prostu ściema, nie można bowiem schudnąć od razu. A jeśli u kogoś dochodzą czynniki hormonalne czy genetyczne, to w ogóle ciężka, złożona kwestia. Nie wyciągajmy, więc pochopnych wniosków widząc otyłego człowieka, nie śmiejmy się z ludzi jąkających się, ponieważ miarą naszego człowieczeństwa jest solidaryzowanie się ze wszystkimi, z ich pomyślnością, jak i nieszczęściem.